Fragment 2

Wciąż jesteśmy w drugim rozdziale. Wiem, że ten rozdział powoli się kończy. Ale wciągnęła mnie ta historia i będzie mi szkoda zostawiać bohaterów na tym etapie.
Wpieprzając paszteciki, popijane zimnym tyskim napisałam między innymi to:
"(...)

Przez 10 centymetrową szparę sięgnęła na oślep wędlinę i jakiś ser. Miała gorącą nadzieję, że jest to ser! Szybko zamknęła lodówkę i poszła do swojego nowego pokoju. Przeskakując po kanałach znalazła TVN24 i na czerwonym pasku zobaczyła godzinę 22:59. Za chwilę ruszył program „Prosto z polski”, gdzie prowadzący zapowiedział następny dzień po dniu dzisiejszym. Wreszcie się zorientowała, że spała ponad 24 godziny. A raczej można by zaryzykować stwierdzenie, że 36. Przeraziła się. Przez chwilę czuła się jak w jakimś strasznym horrorze. Ale nie z tych kiepskich, gdzie na początku dziewczyna w szkolnym mundurku łamie różowego tipsa. Leżała tu półtora dnia i nikt jej nie obudził? Nikt się nie zainteresował czy żyje? Nikogo nie obchodziło, że zwieracze jej nie puściły? No co jest?

I ser też okazał się nie być serem, a jakimś pierzonym pasztetem. Czuła, że dno jest już blisko. Jeśli za chwilę, jeśli nie wydarzy się coś wyjątkowego – ona się podda.

Rano okazało się, że cała rodzina ją monitorowała. Miała nawet gości, ale spała, więc mama tylko otwierała drzwi i pokazywała im jak śpi. To dość żenujące, zważywszy na fakt, że to znajomi ze studiów. Ale trudno. Grunt, że się o nią martwili. Mańka pokazała jej nawet kilka rysunków przedstawiających szkic śpiącej królewny.

- siostra, jak możesz! Zobacz, przy każdym rysunku masz napisaną godzinę, o której skończyłam! Robiłam eksperyment z oświetleniem. Zobacz jak się zmieniałaś.

- ale czy naprawdę musiałaś rysować mnie za każdym razem z otwartą buzią?

- kiedy ty tak naprawdę spałaś!

- Kochanie, w ogóle mnie to nie interesuje – photo shop albo śmierć. Co wybierasz?

Siostra chwilę się zastanawiała. Jednak w końcu podjęła męską decyzję. Było to widać po tym jak się wyprostowała. Jak zmarszczyła brwi i zmrużyła oczy. Ta mała zdecydowanie za dużo Bridget Bardot w dzieciństwie oglądała. Ale faktem jest, że zawsze dopinała swego.

- Wybieram moje rysunki, bo to jest temat mojej pracy semestralnej. Eksperyment z oświetleniem. Nie rysowałam ciebie słoniu tylko światło. To znaczy … próbowałam. Czy mi się udało to się dopiero okaże.

Machnęła ręką. Nie mogła kłócić się z gówniarą kiedy ta całą noc i cały dzień przesiedziała przy jej łóżku. To nawet miłe, że w ramach eksperymentu. Trzeba na to spojrzeć optymistycznie. Może kiedyś dzięki temu dostanie nobla. Albo Oscara. Albo Nagrodę MTV? Kto wie. Może wtedy właśnie podziękuje swojej siostrze. Wspaniałomyślnie powiedziała więc:

- rysunki same w sobie są wyjątkowe. Nie dlatego, że twoje Choć to też! Twoja sztuka jest dla mnie wyjątkowa przez zasiedzenie . Ale chodzi o to, że są wyjątkowe ze względu na to światło. Im ciemniej, tym moja buzia wydaje się być szerzej otwarta …. – dodała zaniepokojona. Mańka nie wiedziała co na to odpowiedzieć. Przecież jak rysowała, to nie myślała o takich pierdołach, a siostra najwyraźniej spała z coraz bardziej rozwartymi szczękami.

- to przez biel zębów! – wypaliła Mańka w ostatniej chwili.

(...)"

Bardzo Państwu dziękuję za słowa uznania! Gdyby było kurewsko źle, wylalibyście na mnie wiadro pomyj. Skoro nic nie mówicie, to znaczy, że jest dobrze. Czołem biję przed Wami w podłogę !